Rednecks & Racoons

Vandaag begon de dag niet als iedere andere dag, vandaag was Sebas jarig. Speciaal voor deze gelegenheid had Marlous slingers en ballonnen mee genomen uit Nederland. En hiermee de kamer versierd!

Na de felicitatie, had Marlous een vitamenerijk fruit ontbijt in elkaar gedraaid. Na dit heerlijke ontbijt zijn we terug het Grand Canyon park ingegaan. Vandaag begonnen we waar we gisteren gestopt zijn, bij Grand Canyon village. Vanuit hier konden we de bus nemen naar het uiterste puntje van de southrim, we kozen ervoor om eerst een stuk te lopen. Het weer was vandaag prima om te lopen, beetje bewolkt en genoeg wind, dus het was er zeker niet te warm voor.

Ook vandaag hebben we weer prachtige uitzichten gezien, zelfs de 2e dag blijft het ons nog verbazen. Toen we vonden dat we genoeg gelopen hadden, hebben de we de rest van dit stuk met de Grand Canyon shuttle bus gedaan. We kwamen uit bij Hermits rest. Dit is een oud woonhuis van een kluizenaar die hier in alle rust begin vorige eeuw heeft geleefd. Van rust was nu weinig sprake meer, want er waren hordes toeristen. Nadat we hier een lekkere muffin had gegeten zijn we terug richting Grand Canyon village gegaan. Onderweg nog een keer uitgestapt voor de zoveelste foto.

Toen we aangekomen waren in GC village hebben we de auto gepakt en zijn we naar het meest oostelijke puntje van de south rim gegaan. Dit is toch nog een stevig half uurtje rijden. Onderweg hebben we de eerste regenbij van onze vakantie meegemaakt. Het was amper voldoende om de Grand Canyon stof van onze auto af te spoelen.

Aangekomen bij het oostelijkste stukje van de southrim was daar de desert view watch tower. Een oude wachttoren van waaruit weer mooie uitzichten waren, heel anders dan de andere uitzichten, hier zag je namelijk, de naam zegt het al, de woestijn liggen. Ten oosten van de Grand Canyon ligt er namelijk een woestijn.

Toen we dit punt ook hadden gezien en gefotografeerd hebben zijn we terug naar het hotel gegaan. Hier hebben we eerst een lekkere douche genomen om het stof af te spoelen. Toen bleek dat we ondanks het bewolkte en winderige weer toch stevig rood waren gekleurd in de nek en ook gezicht, onze zonnebril is goed af te zien in onze rode gezichten.

Zojuist nog even bij de plaatselijke mexicaan wezen eten. Hier kwamen we er achter dat men heel strikt zich aan een bedien wijk houdt. Wij zaten net buiten de wijk van de ene serveerster en de andere vond dat het niet haar wijk was. Dus het duurde even voordat wij onze bestelling konden plaatsen. Uiteindelijk hebben we onze hollandse mondigheid gebruikt om iemand buiten zijn wijk te laten bedienen en hebben wij alsnog ons eten gekregen. Op de terugweg naar het hotel kwamen we nog een paar herten (Elk's) tegen die bijna tot op het parkeerterrein stonden, even snel met de iPhone wat foto's gemaakt.

Moe maar voldaan liggen we in onze hotelkamer. Morgen gaat de route naar Page. Niets bijzonders, maar een begin punt voor de monument valley reis. Dus meer een soort van tussenstop.

Tot laters!

Marlous en Sebas

P.s. Foto's laten nog even op zich wachten, iPad en camera werken niet samen en laptop ligt thuis..